maandag 21 februari 2011

101 doelen ... 6 weken voorbij ...



Alweer 6 weken verder en ik heb verder niks meer afgerond ... maar ik ben nog wel met een aantal doelen bezig. Het geeft me een voldaan gevoel om er mee bezig te zijn ...

Zoals: Doel 34. Een maand vleesvrij eten

En dit gaat zo goed. Dat ik heb besloten dat ik voor de rest van mijn leven vleesvrij ga eten. De redenen om vleesvrij te gaan eten hoef ik natuurlijk niet uit te leggen. Ik eet nog wel vis maar ik probeer zoveel mogelijk vega te eten. En tot nu toe heb ik heerlijk gegeten. En gezond!! Internet staat vol met recepten.  Dus moeilijk is het niet om iets lekkers te maken.

En doel: 72. 5 dansfilms kijken als mijn vriendje op vakantie is ...

Dit doel is enigszins wat veranderd. Ik heb Fame en Save the last dance en gekeken. Tijdens het zoeken naar films in de videotheek viel mijn oog steeds op andere ... waar ik dat moment veel meer zin in had om te kijken ... Mijn avondje film kijken beviel zo goed dat ik het al heel wat avondjes heb herhaald ... wat wel een toeval is ... net5 heeft februariedansmaand ... dus de hele week komen er dansfilms voorbij ... maar het nadeel hiervan is ... de eeuwige reclame ...

Ondertussen heb ik Passengers gezien ... pff ik vond het een hele nare film ... dit zal de afwezigheid van mijn vriendje wel extra versterkt hebben ...

Afgelopen vrijdag heb ik "Haar naam was Sarah" gezien ...



De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Tatiana de Rosnay. De keren dat we in de bios waren kwam deze film als trailer voorbij en die vond ik al indrukwekkend dat ik hem wilde zien.

Het ontroerende verhaal gaat over de Amerikaanse journaliste Julia Jarmond die een artikel over de razzia moet schrijven.  Sarah wordt samen met haar ouders in de nacht van 16 juli 1942 wordt opgepakt. Zij worden naar de Vélodrome d’Hiver gebracht, de plek waar duizenden joden naar toe gebracht werden voor deportatie. Wat niemand heeft gezien is dat Sarah haar jongere broertje Michel in de kast opsloot, vlak voordat de politie het appartement binnenviel.
De Amerikaanse journaliste Julia Jarmond (Kristin Scott Thomas) krijgt zestig jaar later de opdracht een artikel te schrijven over deze razzia. Ze duikt het archief in en door middel van het dossier van Sarah komt zij achter het goed verborgen geheim van haar eigen schoonfamilie. Haar man probeert haar tegen te houden, maar Julia besluit het spoor van Sarah toch te volgen. Wat zeer heftig is voor haar en voor iedereen in haar omgeving.

Sarah ontloopt de gaskamer, dankzij een Franse bewaker, maar haar geschiedenis krijgt een heel wat deprimerender verloop ...

Een erg indrukwekkende film ...

En om nog even door te gaan ... gisteren was  P.S. I love You ... voor mij als over gevoelig persoon die overal om moet janken was dit weer een in tranen barstende film ... Holly wordt op een leeftijd van 30 weduwe ... en nu heeft haar grote liefde voor haar brieven achtergelaten. Om de zoveel tijd krijgt ze een brief waarin opdrachten staan die ze moet voltooien. Dit om het verlies van haar grote liefde te verwerken ...

Het is niet dat ik zo graag van die dramatische films wil zien maar eindelijk kan ik eens ontspannend op de bank hangen ...  want ik heb altijd het idee dat ik nog iets moet doen ... ik leer het wel!! 






1 reacties:

Rachel zei

Hé vrouwke! Wat goed van je, de beslissing om geen vlees te eten! (oké, dit moet je niet opvatten alsof ik een of andere PETA vegetarisme kruistocht persoon ben, maar gewoon omdat ik het knap van je vind :-))
En lekker veel films gekeken! Leuk, leuk! :D

Een reactie posten